\porazićził go prąd его ударило током
poraził go prąd — его́ уда́рило то́ком
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
porazić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}porażać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}porazić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zadać cios, uderzyć kogoś silnie; ugodzić, unieszkodliwić : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porazić — dk VIa, porazićrażę, porazićzisz, porazićraź, porazićził, porazićrażony porażać ndk I, porazićam, porazićasz, porazićają, porazićaj, porazićał, porazićany 1. «zahamować nagle działanie pewnych narządów, ośrodków, członków ciała, spowodować ich… … Słownik języka polskiego
olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… … Słownik języka polskiego
porażenie — n I 1. rzecz. od porazić. ∆ Porażenie słoneczne «schorzenie powstałe na skutek nadmiernego nasłonecznienia głowy i karku, objawiające się oparzeniem skóry, gorączką, bólem głowy, dreszczami, nudnościami, wymiotami; udar słoneczny» 2. lm D.… … Słownik języka polskiego
razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… … Słownik języka polskiego
sparaliżować — dk IV, sparaliżowaćżuję, sparaliżowaćżujesz, sparaliżowaćżuj, sparaliżowaćował, sparaliżowaćowany 1. «dotknąć paraliżem; przenośnie: porazić, obezwładnić, unieruchomić» Mieć sparaliżowaną rękę. Być sparaliżowanym na skutek kontuzji. Strach… … Słownik języka polskiego
spiorunować — dk IV, spiorunowaćnuję, spiorunowaćnujesz, spiorunowaćnuj, spiorunowaćował, spiorunowaćowany 1. rzad. «obezwładnić, porazić kogoś jak piorunem» ◊ Spiorunować kogoś wzrokiem, spojrzeniem «spojrzeć na kogoś groźnie, karcąco, z naganą; zgromić… … Słownik języka polskiego
porażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porażaćam, porażaća, porażaćają, porażaćany {{/stl 8}}– porazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porażaćrażę, porażaćzi, porażaćraź, porażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porażenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. porazić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}porażenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. porażenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} częściowe bądź całkowite uszkodzenie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}tykać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, tknie, tknął, tknięty, tylko w imiesł. biernym i 3 os. lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
